Hola, desde hace un tiempo visitaba esta página, aunque no estaba registrado, y ya que lo estoy aprovecho para ver si me pueden traducir este artículo, de un tal Iosu Murgia de Aralar:

Koadrilarekin parrandara joaten ginenetan egiten genituen aldarrikapen probokatiboak egia bihurtzen ari direla ematen du, zoritxarrez. Koadrilako afaria amaitu eta ardo nahikotxo edan ostean, abestiak eta aldarrikapen probokatiboak etortzen ziren: “España una y no 51!!!” edo “Española bai, Ikurrina boluntaria!!!”. Azken hau, adibidez, ikusita azken egunetan euskal instituzioetan Espainiako bandera jartzeko inposaketaren agindua, egia bihurtzen ari dela ematen du.
1.- Espaniako bandera ezartzeak Euskal erakundeetan ez du bakea ekartzen, ez du ekartzen Euskal gizartearen elkarkidetza, ezta normalizazio soziala. Espainiako bandera ezartzeak areagotzen du gatazka, areagotzen ditu gorrotoak, jende arteko iskanbilak eta diferentziak. Euskal erakundeetan Espainiako bandera ezartzeak bakea oztopatzen du.

2.- Espainiako bandera ezartzeko agintea ez da egiten legea betetzeko; bete arren, Espainiako bandera ezartzea inposaketa koloniala da. Jarrera honekin gizartearen zati bati zer diren edo noren menpean dauden argi eta garbi helaraztea bakarrik bilatzen da, inposaketa baten bidez eta ez hitzarmen edo justiziaren bidez.

3.- Independentzia lortzeko negoziazioarekin ez da nahikoa. Erresistentzia zibila, estatu espainolarekin konfrontazioa, bide baketsuetatik, behar-beharrezkoa da.

Horrela egin zuen Ghandik Indiako independentzia lortzeko, horrela egin zuen Mandelak Hegoafrikan apartheida gainditzeko, horrela egin zuen Martin Luter Kingek beltzen giza-eskubideak aldarrikatzeko eta horrela egin behar dugu guk ere Euskal Herrian gure eskubideak, herri legez dagozkigunak, errespeta daitezen. Independentziarako bidea ez da lortzen soilik negoziazioarekin, PSOEk oso argi utzi digu noraino heltzen diren negoziazioarekin bai Nafarroan, baita Katalunian ere.

Horregatik Espainiako banderaren inposaketaren aurrean, estatuarekin, negoziazioarekin batera, izango dugun konfrontazio baketsuaren lehengo urratsa eman behar dugu. Eta ez onartu ezer esan gabe, eta ez makurtu ezer egin barik!!

Tituluari dagokionez, nire koadrilaren oroimenez jarri dut, gure parrandetako aldarrikapen probokatiboak oroituz. Gora lagun arteko parrandak!!!! Gora gure Ikurrina!!!