Tema: Língua portugalega!

O problema da grafía galega é, con certeza, un debate perigoso e mui incómodo. Primeiramente, a normativización da Xunta nos 1980 non levou a un maior prestixio e emprego do idioma, sobretodo polas xerazóns mais novas. Por outra banda, as xerazóns mais vellas non foron alfabetizadas en galego, en negunha das grafías que hai ou houvo. En terceiro lugar, a língua galega acusa unha perda grave de pureza na sua pronuncia, no seu léxico e na sua sintaxe, alén de barbarismos como "tio" e outras xírias daquela "movida" dos madrides dos anos 1980.

Eu havia preferir que se mantivera a pureza do idioma para alén da grafía, e que na escrita houvera certa liberdade. Entre outras cousas, a norma da Xunta non só é pouco atractiva para a mocidade, senon que mata a riqueza dialectal (eu falo galego central e nen a miña família -que falan todos subdialectos centrais- se sentiron nunca identificados co galego da TVG). Quer dicer, mais galego e mais normalidade, menos problemática ortográfica e mais liberdade nela. Cuando o galego mais reloceu e floreceu foi cuando menos norma houvo: séculos XII-XIII. O uso de variantes escritas como "irmán" e "irmao", "cando" e "cuando", "tu" e "ti", "camións" e "camioes" ou "camiois" non é algo que destraga e bota a perder unha língua, todo o contrario.

Logo está o problema da filiación idiómatica. Mais do que o debate galego vs. galego-portugés, a cuestión do "galego de verdade" vs. "galego de hoxe" (ou castrapo) é o que mais me preocupa. O galego falado no espazo urbano é apenas un dialecto do castelán falado -penosamente falado- en Galiza, con algunhas palabriñas galegas de aderezo.

A respeito do portugués, somos duas formas de un todo heteroxéneo, mais cada quen coa sua personalidade própria. Os linguistas falan de "sistema lingístico" e "variantes". É xusto davondo. Na práctica, somos como o catalán e o valenciano, ou como o flamenco e o neerlandés da Holanda. Nen o catalán ten que se impor en València por iso, nen viceversa, mais cada quen conservar o seu, sen distanciamentos artificiais e inecesários.

Persoalmente, asi e todo, eu havia preferir un achegamento paulatino á grafia Portuguesa, como xa tentou a Xerazón Nós, mantendo porén as formas galegas próprias como "houvo" (non "houve") e "fixen" (non "fiz"), "leituga" e non ("alface"), "canso" (e non "cansado"), "doado" (xunto con "fácil") etc. Asimesmo, Portugal é unha Galiza que escolleu unha outra xeira política, mais é unha Galiza, sobretodo o norte, con unha Galiza sureña ao Sul -e todo é a evolución dos mesmo esprito. E Nengun galego debera esquecer nunca isto.

Yo también me entiendo con un gallego. ¿Quiere eso decir que son la misma lengua?

¿ Quiere eso decir que el castellano es más parecido al gallego que al portugués ?

¿ Alguien me puede explicar por qué esta lógica " blaverista " andaluces, hispanoamericanos, extremeños, canarios, murcianos, etc, compartimos una misma lengua ?

Iniciado por Cavaleiro

O problema da grafía galega é, con certeza, un debate perigoso e mui incómodo. Primeiramente, a normativización da Xunta nos 1980 non levou a un maior prestixio e emprego do idioma, sobretodo polas xerazóns mais novas. Por outra banda, as xerazóns mais vellas non foron alfabetizadas en galego, en negunha das grafías que hai ou houvo. En terceiro lugar, a língua galega acusa unha perda grave de pureza na sua pronuncia, no seu léxico e na sua sintaxe, alén de barbarismos como "tio" e outras xírias daquela "movida" dos madrides dos anos 1980.

Eu havia preferir que se mantivera a pureza do idioma para alén da grafía, e que na escrita houvera certa liberdade. Entre outras cousas, a norma da Xunta non só é pouco atractiva para a mocidade, senon que mata a riqueza dialectal (eu falo galego central e nen a miña família -que falan todos subdialectos centrais- se sentiron nunca identificados co galego da TVG). Quer dicer, mais galego e mais normalidade, menos problemática ortográfica e mais liberdade nela. Cuando o galego mais reloceu e floreceu foi cuando menos norma houvo: séculos XII-XIII. O uso de variantes escritas como "irmán" e "irmao", "cando" e "cuando", "tu" e "ti", "camións" e "camioes" ou "camiois" non é algo que destraga e bota a perder unha língua, todo o contrario.

Logo está o problema da filiación idiómatica. Mais do que o debate galego vs. galego-portugés, a cuestión do "galego de verdade" vs. "galego de hoxe" (ou castrapo) é o que mais me preocupa. O galego falado no espazo urbano é apenas un dialecto do castelán falado -penosamente falado- en Galiza, con algunhas palabriñas galegas de aderezo.

A respeito do portugués, somos duas formas de un todo heteroxéneo, mais cada quen coa sua personalidade própria. Os linguistas falan de "sistema lingístico" e "variantes". É xusto davondo. Na práctica, somos como o catalán e o valenciano, ou como o flamenco e o neerlandés da Holanda. Nen o catalán ten que se impor en València por iso, nen viceversa, mais cada quen conservar o seu, sen distanciamentos artificiais e inecesários.

Persoalmente, asi e todo, eu havia preferir un achegamento paulatino á grafia Portuguesa, como xa tentou a Xerazón Nós, mantendo porén as formas galegas próprias como "houvo" (non "houve") e "fixen" (non "fiz"), "leituga" e non ("alface"), "canso" (e non "cansado"), "doado" (xunto con "fácil") etc. Asimesmo, Portugal é unha Galiza que escolleu unha outra xeira política, mais é unha Galiza, sobretodo o norte, con unha Galiza sureña ao Sul -e todo é a evolución dos mesmo esprito. E Nengun galego debera esquecer nunca isto.

Moi ben dito.

O problema é o castrapo, do cal tivemos moi bos exemplos escoitando os líderes do PP, PSOE e BNG.
É patético ver como estes señoritos do parlamento que non o falaron na súa vida empregan-o de xeito ritual como se fosen cregos falando en latín, mellor dito, tratando de face-lo sen o conseguir.
Ó tempo que os galego-falantes reales, non teóricos coma eles, mantemo-los cos nosos impostos.

Non sei, pois, se os que entenden o galego, ou din entende-lo, falan do castrapo, máis ben.

Eu son galego e podo dicir que non entendo o portugués sen me esforzar, e ainda así non totalmente. Polo que son dúas linguas diferentes. Moito máis que valenciano/catalán.
Os portugueses entenden perfectamente o galego, pero tamén o castelán.

Eu son castelan falante, anque intento e son consciente da necesidade de axudar a normalizacion da lingua. Non entendo a critica da lingua, decides que a lingua "oficial" e a creada por Fraga, pero pra min a galegoportuguesa coma a xente de por aqui elle extraña....Tratase de estandarizala lingua, xa que o galego ten moitas variantes segun a zona, e dende logo a zona luguesa non compartimos moitos terminos dos que usades no resto das zonas galegas. A lingua galega debe ser estandarizada, pero non podemos cambiar a estas alturas a escritura ou a forma de falar ou pronunciar.

eu estou casado cunha portuguesa de Fafe e entendome perfectamente ca familia da miña muller i eles ententenme a min perfectamente,mentras que se falo o español non me entenden

Lingua portugalega? En qué crónica medieval se emprega a palabra "portugalega"? Que eu saiba é galega sen máis. E do idioma galego nace o idioma portugués.

Que Portugal se anexione Galicia é de risa. Agora vai resultar que foi o fillo quen pariu a nai. Xa chega con esa absurda proposta para ver a ignorancia histórica dos separatistas. Outra cousa distinta sería que formasen unha especie de conxunto dentro das Españas por próximidade histórico-cultural pola súa histórica relación no antigo Reino Galego medieval.

En canto a grafía, é un tema complicado. Eu mesmo admito que falo e escribo en castrapo. Recibín unha educación lingüística moi castelanizada e coma min moitísimos galegos máis. Admito que a grafía galega medieval é a tradicional da nosa rexión pero ¿Cantos a sabemos usar? Non me parecería mal que na escola se volvese a ensinar (Con coidado de que non fose politizada para xustificar aberracións coma o que din os separatistas, aos que hai que ensinar de onde ven Galicia e de onde ven Portugal) pero a día de hoxe esixir iso a población actual, sobre todo a xente nova coma min que as veces ata nos custa falar, é irrealista.

Olá Adriano, bem-vindo ao hispanismo.org. Espero que participe bastante - o fórum da Galiza tem andado com pouco movimento, era bom que lhe pudesse dar o seu contributo.

Escrevo esta mensagem em português para que os leitores do fio possam constatar que o galego e o português são, desde o século XIV, duas línguas distintas evoluídas do mesmo primitivo tronco galaico. Esse tronco, na minha opinião, vem sendo erroneamente chamado de galaico-português ou galego-português. Primeiro porque quando nasceu e se desenvolveu esse romance comum a todos os povos galaicos ainda não existia Portugal que, como deveria saber-se, é uma nação originada de uma divisão política prévia; depois porque essa língua não era ainda o que veio a ser, mais tarde, a língua galega que conhecemos, ricamente composta de diversos dialectos e acentos.

Assim, concordo com o Adriano na medida em que o galego é galego e português é português: Portugaliza e língua portugalega são fantasias de gente culturalmente desenraízada e ignorante do percurso da história. Igualmente despicienda é a tendência reintegracionista da língua galega: o galego não deve procurar, na minha opinião, vestir-se de português para procurar a sua essência gramatical, fonética ou ortográfica. Também não deveria, penso eu, extirpar todos os castelhanismos que se foram anexando à língua com o correr dos séculos: a Galiza enquanto parte do Reino de Leão, sempre teve uma fortíssima ligação a Castela que não deve agora, por motivos de artificiais purismos nacionalistas, ser erradicada da língua que ajudou a construir e enriquecer.

Outro facto que convém deixar claro, é que em Portugal não existe qualquer desígnio de anexação da Galiza. Há sim, principalmente no norte do país, alguns idiotas vermelhos que apoiam o BNG e o independentismo galego, mas sem qualquer representatividade. Mais digo que a grande maioria dos portugueses não faz qualquer distinção entre galegos, catalães, bascos ou castelhanos; para essa grande maioria, apenas há espanhóis. Isso resulta de que o separatismo que se vive dentro de Espanha não se vê tanto cá de fora; mas também, e particularizando a Galiza, porque nas escolas não se ensina correctamente a história de Portugal.

A história de Portugal ensina-se começando, quando muito, pelo Condado Portucalense e o conde D. Henrique de Borgonha; quando deveria começar pela Reconquista, o Reino das Astúrias, e toda a história da Galiza e do Reino de Leão, antes de chegar ao Condado Portucalense. Para os portugueses, o primeiro português foi o rei Afonso Henriques; ignoram por isso, porque é que quase todos eles tem apelidos galaicos, porque falam uma língua de origem galaica, porque têm uma gastronomia e folclore de raiz galaica, porque têm uma devoção e um respeito pelos mortos tipicamente galaico, porque têm uma capacidade de trabalho e sofrimento característicamente galaica, porque têm uma natural melancolia galaica...

Ignoram, em suma, porque é são tão (ou quase tão) galaicos como os modernos galegos e como, tal, hispanos como qualquer espanhol. E isso é lamentável, por que um povo sem fé e sem memória é um povo sem âncora, à deriva.

Saudos Adriano. Dame moita alegría de ter outra persoa que xunto a min pode darlle vida ó foro Gallicense Regnum. Estou de acordo en todo con sua opinión. Para min Galicia e Portugal son un mesmo pobo con unha mesma lingua e historia ainda as diferencias de pronuncia e escrita. Eu creo persoalmente que o galego tense tornado en unha das linguas mais evolucionadas do mundo gracias ó enriquecimento que ten pasado xunto á lingua castelana. Non creo que o galego debe voltar a sua raíz medieval pola mesma razón que o castelano non debe voltar a sua raíz medieval. Me parece moi ben que o galego se quede como esta. Reciba da miña parte moitos abrazos e saudos. Sexa benvindo.

Saúdos Irmao de Cá e Michael. En xeral, estou dacordo con vos. Non me parecería mal que se buscase unha gramática común ou incluso que se recuperasen algunhas regras medievais pero ignorar a esencia do galego actual, negar a realidade da diferenciación entre as dúas línguas ou a realidade da identidade propia de Portugal é irreal. Tan absurdo resultaría negar a existencia de Portugal despois de tantos séculos de existencia como as absurdas teorías anexionistas de Portugaliza. Coma case tódolos galegos, eu xa estiven varias vaces en Portugal e vin xente amable co resto dos hispanos, unha xente moi parecida a nós, imposible dicir que son xente extranxeira ou alóxena. Xente hispánica clarísima. E creo que conservan afortunadamente unha mentalidade máis tradicional e menos liberal ca nós. Calquer atisbo de portugofobia que puidese quedar en min por un pasado ignorante, separador e chovinista sen dúbida derrumbouse viaxando a Portugal. Pero tamén resulta evidente que a idiosincrasia propia de Portugal existe e que non é unha ilusión nin unha simple prolongación da Galiza. Portugal é parte de Hispanidade, pero é unha parte con acento propio. E Galiza tamén. Son dúas realidades moi próximas e irmás, pero deben respetarse sempre as particularidades. Abrazos.

Una sentencia niega el derecho a lusificar un apellido

Una sentencia de la Audiencia Provincial de Pontevedra ha negado a Ilduara Medraño González la posibilidad de cambiar sus apellidos para adaptarlos a la ortografía portuguesa: Medranho Gonçales. El fallo, redactado en castellano, argumenta que las solicitadas por Medraño "son formas portuguesas y no gallegas" y, por lo tanto, "inaceptables" para el tribunal y, cita, para la Real Academia Galega.


El texto, parcialmente difundido por el partido político independentista Nós-UP, del que la denunciante es dirigente, se apoya en un informa de la Academia y afirma que en la propuesta de modificación de los apellidos de la vecina de Ponteareas "no se aprecia un propósito de regalleguización (que la ley ampara), sino de aportuguesamiento que no es objeto de la ley". La organización política de la que Medraño González forma parte asegura, además, que varios de sus militantes ya han adaptado oficialmente su onomástica a la ortografía lusa en ciudades como Santiago, Vigo, Pontevedra, Ferrol, Narón o Ponteareas. "Este rechazo contradice las decisiones favorables de otros registros", añade el comunicado de Nós-UP.

FONTE